Vandaag was het weer zo’n stralende dag. We besloten eens naar de Refelingse heide te gaan. Niet dat daar een stukje heide te vinden is. Het is allemaal bos geworden, maar vroeger was het wel een grote heide gebied. Met mijn scootmobiel is het niet te begaan. Dan maar een stukje lopen. Met de hulp van Peter kon ik toch wat ‘steile’ hellingen op komen en af gaan. Het was wel raar om daar zonder hond te lopen. Vroeger liep ik daar een paar keer per dag met mijn herders. Nu moest ik het doen met een rondje om het open veld. Heel inspannend en zoveel mogelijk zien de eikels en denappels zien te ontwijken,want daar op trappen is heel pijnlijk onder mijn voetzolen. Maar wat werd ik beloond met prachtige paddenstoelen. Zonder honden kunnen we nu veel beter speuren naar die zwammensoorten aan bomen en op de grond. Een feest voor het oog die het wil zien. En zien wilde we wel. Mijn kennis van wat voor soorten paddenstoelen het zijn is zeer beperkt. Wat ik wel bijzonder vond was een paddenstoel die aangeknaagd was. De tandafdrukken waren duidelijk te zien. Zeker toen ik thuis, op de pc, de kleur van de foto een tintje donkerder zette. Het was gewoon een wandelingetje met een gouden randje.