Na de operatie aan mijn rechteroog zie ik met de dag beter. Natuurlijk klopt mijn oude bril, qua sterkte van geen kanten meer. Rechts zie ik nu wel helder en dichtbij scherp, maar veraf is de scherpte nog niet zoals het moet. Dat heeft tijd nodig. Ik bedoel maar, de staaroperatie is amper anderhalve week geleden gebeurd, maar wie wat bewaard die heeft wat. Een oude bril bracht uitkomst. Rechts zie ik daarmee behoorlijk scherp en kan ik het verkeer weer goed inschatten. Heel anders dan het laatste half jaar was. Het verkeer leek recht op mij af te komen, terwijl het nog meters van mij af was. Ik kon niet inschatten wat de mede weggebruikers gingen doen. De fietsbrug was zo beangstigend voor mij dat ik er niet meer overheen durfde. Oversteken was ook zo’n enge onderneming dat ik er zelfs paniekerig van kon raken.

Vandaag was het de dag dat ik het weer kon proberen en aandurfde. Prachtig weer met 20 graden. Scootmobiel uit de schuur. Man en hond mee, want we gaan het wagen. De fietsbrug over, het bos in waar de hond ook los kan.

De fietsbrug was een fluitje van een cent. Ik voelde mij er weer zo vertrouwd op dat ik er stoer foto’s van nam.

Bij het bosje kon de hond los en ik croste weer heel zelfverzekerd over het weggetje en dat met één nu behoorlijk ziend oog. Ik was weer vrij en zeker! Geloof maar: Ik zal nu weer vaak naar het centrum gaan. Naar de markt, of gewoon omdat het gezellig is. En dat zeg ik nu na één staaroperatie. Half april wordt mijn linkeroog onderhanden genomen, dus vanaf eind april: Aan de kant! Henny komt er aan!

Echt ik ben heel blij en dat laat ik graag weten.